ՈՒ՞ր է Նրա գալս­տյան խոս­տու­մը, քա­նի որ նա­խա­հայ­րե­րի նն­ջե­լուց հե­տո ա­մեն ինչ այն նույն ձևով է մնում, ինչ­պես էր ա­րար­չա­գոր­ծու­թյան սկզ­բից (Բ Պետ­րոս 3;4)։ Ծաղ­րան­քով հարց­նում են մար­դիկ, որ կար­ծում են, թե ի­րենք բա­վա­կան ժա­մա­նակ կու­նե­նան ա­պաշ­խա­րե­լու, քան­զի ու­շա­նում է Տի­րոջ երկ­րորդ գա­լուս­տը:

Մար­դը շուտ մո­ռա­ցավ այն փառ­քը, որ ու­ներ դրախ­տում, և փու­թաց ա­նար­գե­լու այն պա­տի­վը, որ ստա­ցել էր իր հո­գում Աստ­ծո պատ­կե­րի դրոշ­մով:

Ա­վե­տա­րա­նում բազ­մա­թիվ են այն դեպ­քե­րը, երբ շա­տե­րը մո­տե­նում էին և փոր­ձում Հի­սու­սին, որ­պես­զի մի հա­կա­սու­թյուն գտ­նեն և դա­տա­պար­տեն Նրան:

Լույս` ի լույս, Աստ­ված Ճշ­մա­րիտ. Որ ճեր­մա­կազ­գեստ ձյու­նե­րի նման, Արևա­մու­տին ան­ձայն իջ­նում ես ցա­վե­րի վրա, Ա­մո­քե­լու զայնք:

Մի՞­թե Տի­րոջ ձեռքն ան­կա­րող է փր­կել, կամ նա ծան­րաց­րել է իր ա­կան­ջը, որ չլ­սի. ո՛չ, ձեր մեղ­քերն են պատ­նեշ դար­ձել ձեր և Աստ­ծու միջև, ձեր ա­նօ­րե­նու­­թյուն­նե­րի պատ­ճա­ռով է նա իր ե­րե­սը շր­ջել ձեզ­նից, որ չգ­թա։

Ա՜խ եր­նեկ-եր­նեկ փար­վեի լռիկ Քո սուրբ ոտ­նե­րին, ՈՒ կա­րե­նա­յի ըմ­պել մինչև վերջ Բա­ժա­կը, որ Դու մեկ­նել ես կր­կին:

«Իմ խոր­հուրդ­նե­րը նման չեն ձեր խոր­հուրդ­նե­րին, և ոչ էլ իմ ճա­նա­պարհ­նե­րը` ձեր ճա­նա­պարհ­նե­րին,- ա­սում է Տե­րը,- այլ, ինչ­պես եր­կինքն է հե­ռու երկ­րից, այն­պես էլ իմ ճա­նա­պարհ­ներն են հե­ռու ձեր ճա­նա­պարհ­նե­րից, և իմ խոր­հուրդ­նե­րը` ձեր խոր­հուրդ­նե­րից։

Քրիս­տո­սի Խոս­քի ար­ձա­գան­քը ղո­ղան­ջում է նաև մեր ժա­մա­նակ­նե­րում: Ո­մանք զգում են ի­րենց ա­րած չա­րա­գոր­ծու­թյու­նը, զղ­ջում, ա­պաշ­խա­րում, իսկ ո­մանք էլ, ի­րենց նմա­նին «վնա­սե­լով», ցն­ծում են ի­րենց ա­պի­կար գոր­ծի հա­ջո­ղու­թյամբ և կոր­չում ա­նա­պաշ­խար, թե­պետ վեր­ջին­նե­րիս պահ­ված­քը ան­հաս­կա­նա­լի է, թե ինչ­պես կա­րող է մարդ, ա­ռա­վել ևս ի­րեն «քրիս­տո­սի զին­վոր» հա­մա­րո­ղը չա­րու­թյամբ մատ­նել, նեն­գու­թյամբ դավ նյու­թել իր նմա­նի դեմ ու հե­տո հան­գիստ քնել ա­ռանց խղ­ճի խայթ զգա­լու, այս­տեղ տե­ղին է հի­շել Պո­ղոս ա­ռա­քյա­լի խոս­քը. «Նրանց խղճմ­տան­քը դաղ­ված է»:

Այսօր բոլոր եկեղեցիներում մատուցվեց Ճրագալույցի Սուրբ Պատարագ: Պահոց շրջանը, որ նախորդում է Սուրբ ծննդյանը, ավարտվում է հենց Ճրագալույցի Սուրբ Պատարագին մասնակցությամբ:

Սուրբ ծնունդը մեզ համար տարվա ամենակարճ օրն է, որից հետո լույսը սկսում է ավելանալ: Այդ իրադարձությունը շատ վաղուց տոնում են բազմաթիվ երկրներ: